Αποτελεί πάγια διαπίστωση ότι στην ελληνική αγορά όχι μόνο κυριαρχεί το χύμα, αλλά και ότι στο τυποποιημένο υπάρχει ένας πληθωρισμός από επωνυμίες (brands). Η εμπειρία έχει δείξει ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είναι μη βιώσιμες, τουλάχιστον μεσο-μακροπρόθεσμα. Κι όμως, τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας «οργασμός» από νέες προσπάθειες μικρών παραγωγών, φαινόμενο του οποίου η ανάλυση ξεφεύγει από τα στενά όρια του σημερινού μας άρθρου. 

Ο συνεταιριστικός τομέας διακατέχεται από τα δικά του «υπαρξιακά» προβλήματα, στα οποία προστίθεται και το χύμα, αλλά και η πολυδιάσπαση σε πληθώρα επωνυμιών. Η κατάσταση αυτή δεν είναι τωρινή. Σήμερα, ωστόσο, οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις έχουν χάσει και την αίγλη και τα πλεονεκτήματα που διέθεταν πριν 30 χρόνια. Ίσως όμως για αυτόν ακριβώς το λόγο –«στο παρά πέντε»– να υπάρχει ο χρόνος, αρκεί βέβαια να υπάρχει και η βούληση. Αν αυτή υπάρχει, τότε η εμπειρία, η τεχνογνωσία και η συνεργασία της CNO μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά